Afgelopen maandag was het weer matchday, en niet zomaar eentje. Het was de wedstrijd van de comebacks. Onze Afrikaanse reporter is weer terug in het koude Nederland en nam ook maar meteen de voetbaltas mee, maar de belangrijkste comeback was van Rens. Na een revalidatie van ruim een jaar en de nodige spitsentrainingen was het tijd voor Rens om de zaalvoetbalschoenen weer aan te trekken. Waar de fitheid en het ritme nog niet helemaal is waar het moet zijn liet hij wel zien het voetballen zeker nog niet verleerd te zijn! 🔥
Iets na 20.30 als onze arbitro eindelijk de zaal heeft gevonden trappen we af tegen de Coronaas 4. Een jonge ploeg met zaalvoetbal ervaring, dat betekent oppassen.
Wij mogen aftrappen en na 14 seconden ligt hij al in het netje. De thuisploeg heeft de bal nog niet aangeraakt en ze kijken al tegen een achterstand aan. Hierna ligt het tempo vrij laag en wordt het een tactisch spelletje door teams die vooral weinig weg willen geven. Toch creëren beide ploegen in de eerste helft nog aardig wat kansen. Waar Stan aan onze kant prima stond te keepen en ons op de been hield stond aan de andere kant een basketballer voor het doel. Ja dat leest u goed, voor het doel en niet erin. De beste man was zo lang dat hij niet onder de lat paste. Gelukkig voor ons zat zijn lichaam hemzelf een aantal keren behoorlijk in de weg. Zo ook bij een afstandsschot van Kris. De bal leek houdbaar, maar viel toch binnen: 0-2 en tevens ruststand.
In de 2e helft beginnen we vrij aardig en via weer een schot van Kris wordt het 0-3. Dit is het teken voor de leidsman om even een tandje bij te schakelen. Hij heeft opdracht gekregen om er een spannende pot van te maken en hier gaat hij alles aan doen. Met onbegrijpelijke vrije trappen tegen komen we niet meer in het ritme en krijgt Coronaas weer meer kansen. Helaas werd er hier ook een van benut en komt de thuisploeg dichterbij. Net als we denken dat de scheids bewust de wedstrijd aan het vergallen is schiet de romige spits van Coronaas maar eens van afstand. Deze valt door de beentjes van Stan ook nog binnen. De spanning is dus weer helemaal terug. Coronaas heeft de overhand en is nadrukkelijk op jacht naar de gelijkmaker, maar dan gebeurd er iets opmerkelijks. 2 minuten voor tijd komt de basketballer meevoetballen. Helaas voor hem en Coronaas kan hij met de voeten nog minder als met de handen. De bal wordt bij ons ingeleverd en Bas schiet hem van eigen helft in een leeg doel. Hiermee is de wedstrijd beslist. Basje mag in de laatste seconden ook nog de 2-5 binnenwerken en zo lijkt de overwinning makkelijker dan daadwerkelijk het geval was, maar lekker is hij zeker! 💪
Dan de 3e helft. Normaal doen we altijd ruim verslag hierover, maar de verslaggever is erachter gekomen dat van een 3e helft tegenwoordig bijna geen sprake meer is. Het is zelfs zo erg dat ze bij de Pool een extra kratje cassis koud moeten zetten voor ons. Dit kan natuurlijk niet de bedoeling zijn, dus zijn er meteen maatregelen genomen. 31 maart als we thuis spelen komt de gehele selectie met de fiets. Voor alle chefs van onze mannen: alvast sorry voor de dinsdag!
Tot dan! 🙏